De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha
De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen. Een gekasseide weg leidt bezoekers naar het landhuis. Binnen het landgoed worden momenteel 3 woongelegenheden voorzien.
De voormelde kasseiweg leidt vanaf de ingangspoort aan de Wolfrot naar het historisch landhuis dat werd opgericht in 1729. Het landhuis staat volledig op gewelfde kelders die tot ongeveer een halve meter boven de grond reiken. Het dient gezegd dat het concept van ‘speelhuys’ van het begin van de 18e eeuw sterk verschillend is van dit van een ook in de winter bewoonbare woning met modern comfort. Alles was gericht op een gebruik tijdens de zomerperiode met een oriëntatie van de mooiste plaatsen van het huis naar de tuin met vijver aan de noord oostelijke kant. Sinds 1958 zijn er dan ook aan en vooral in het landhuis verschillende ingrepen gebeurd om het van het nodige wooncomfort te voorzien.
Omstreeks 1960 werd aan de westelijke zijde van het landhuis een garage voor twee wagens en een bergruimte voorzien op de plaats van enkele vervallen bijgebouwen.
Het bijgebouw doet tegenwoordig dienst als informele zit- en eetruimte voor familie en genodigden in de zomerperiode en voor de jachtbijeenkomsten in herfst en winter. 

De orangerie werd gebouwd omstreeks 1852. De benedenkamers beschikken over zeer hoge plafonds daar deze dienden om sinaasappelbomen en laurieren in onder te brengen tijdens de wintermaanden. De ruimte erboven zijn bijgevolg eerder kleine zolderkamers.. Vanaf 1976 werd het volume bewoonbaar gemaakt door installatie van centrale verwarming, lopend water en elektriciteit, telefoon, kabel-TV. Het werd sindsdien permanent bewoond. In datzelfde jaar (1976) werd begonnen aan de bouw van een nieuwe wooneenheid. Dit gebouw staat parallel met de orangerie op circa 15 m. Naast de voorziening van een apart bureau is er ook een  woon-en slaapruimte. Er is tevens een keuken, wasplaats, sanitaire voorzieningen en een bergplaats. Het wordt met de orangerie verbonden door een gebouw met twee garages, twee bergplaatsen en een doorgang met trap naar de zolderverdieping. De orangerie werd naar het zuidwesten toe verlengd met een lokaal dat de ‘barbecue’ genoemd wordt. Langs de tuinzijde van de ‘barbecue’ werd een terras aangelegd dat aansluit met de historische fruitmuur. Langsheen de muur is nog steeds een moestuin gevestigd. Naast de tuin bevindt zich een weide met grazende schapen.
Ten noordwesten van de orangerie en het voormalige poortgebouw zijn verder nog een hangar en enkele schuren gelegen.
Tussen de schuren loopt nog steeds de lange beukendreef die we reeds zagen op de kaart van 1822 (cf. supra). Deze gaf destijds uit op het poortgebouw. Ten zuidwesten van de dreef is een boomgaard gelegen die voor 3/4e beplant is met fruitbomen (appels, pruimen,..). De rest van de boomgaard is opgevuld met tamme kastanjes. In noordelijke richting wordt het landhuis bijgestaan door bestaand grasland waar tot voor kort enkele schapen liepen. Deze vlakte is ingekaderd met hoogstammige bomen en wordt opgeladen door een hoogstamboomgaard met enkele zeer oude appelbomen (Belle fleur) en de landschappelijke vijver 

Achter de huisvijver bevond zich vroeger de ‘zwanenvijver’ van ongeveer 1 ha